Ik heb mijn man op een bijzondere manier ontmoet, namelijk via internet. Ik woonde in Colombia en hij hier in Ede. Via een chat-programma raakte we met elkaar in gesprek en dat was zo leuk dat hij me is komen opzoeken. Daarna is hij nog een aantal keren geweest bij mij geweest tot we besloten dat we graag samen verder wilden. In Nederland waren daarvoor de beste kansen. Ik ben met hem meegegaan en bij hem ingetrokken in een huis aan de Rietkampen, Dat was in het begin wel erg wennen.

Ik woonde in Duitsland en werkte daar als grafisch vormgever. Mijn man komt uit Ede en nadat we getrouwd zijn zijn we in Ede gaan wonen. Mijn schoonmoeder woont ook in de buurt. Sinds een paar jaar de kinderen groter zijn pak ik ook weer meer eigen activiteiten op. Ik schilder en geef joga en schilder lessen. Het is ook fijn dat er heel wat in de buurt georganiseerd wordt. Ik help ook vaak mee met het begeleiden van kinderactiviteiten. Het mozaïekproject vind ik ook heel mooi. Was ook leuk dat ik gevraagd werd om het ontwerp te maken voor het mozaiek dat nu aan het Eigen Gebouw hangt.

We hebben eerst in Lunteren gewoond, maar we wilden toch wat liever in een stad wonen met meer voorzieningen. Het Concordiamolen project trok ons wel aan om dat het vrij kleinschalig is en dichtbij de stad. De molen vinden we ook geweldig. Toen het project in aanbouw was kwamen we er al regelmatig om vanuit de molen ons huis te zien bouwen. We komen er nu ook wel elke week. We lopen naar boven om een praatje met de molenaar te maken en van het uitzicht te genieten. We hebben ook prima buren waar we uitstekend mee kunnen opschieten.

Ik heb eerst aan de Evertsenstraat gewoond, eerst een flat gedeeld samen met een vriendin. Daarna heb ik daar zelf een flat gekocht. Toen ik daar kwam was de Concordiamolen een bouwval Ik heb hem helemaal op zien knappen en omhoog zien komen. Dat was wel bijzonder. In die tijd ben ik ook getrouwd. Mijn man vond dit ook wel een fijne buurt. Dicht bij de stad en dicht bij het bos. Een aantal jaar geleden zijn we verhuisd naar de Wilterdinkstraat. Daar hebben we meer ruimte en een tuin bij het huis. Het was grappig een tijdje geleden mensen bij ons aanbelden die het huis wilden zien.

Ik ben in de buurt geboren in de boerderij aan de Slijpkruikweg en ik woon nog steeds in de buurt, nu aan de Bitterstraat. Ook mijn zus woont in de buurt. Mijn moeder en broers zijn overigens wel uit de buurt vertrokken. Het woont fijn aan de Bitterstraat omdat we een groot huis met een grote tuin hebben en vlak bij het bos wonen. Overigens zijn we niet gebonden aan de buurt. Het huis waren we nu wonen is ook wel groot voor ons tweeën nu de kinderen het huis uit zijn. Als we iets zien dat ons aanstaat verhuizen we.

Wij woonden eerst op een flat, maar zochten een huis, met een tuin zodat ook onze dochter de ruimte zou hebben om te spelen. Het heeft me ook altijd leuk geleken een tuin, hoewel ik er nog niet zoveel van af weet. Ik probeer wat en zie wat er van komt. Voor onze dochter vind ik de ruimte heel fijn en het is ook heerlijk om van de rust die een tuin geeft, te kunnen genieten.

Eigenlijk hadden we helemaal niet zo'n behoefte om te verhuizen, maar toen de huizen van het Wijnveenproject in de verkoop kwamen vonden we dat toch wel interessant. Nieuwe huizen, mooi en ruim gebouwd met de nieuwste stand van zaken rond energiebesparing en dan vlakbij het landgoed Kernhem en het bos. Als we bezoek uit Amsterdam hebben, nodigen we ze vaak uit om in onze achtertuin, het landgoed Kernhem een wandeling te maken. Ze staan dan versteld. Huis Kernhem is ook bijzonder met z'n historie en de exposities en muzikale optredens.

Wij wonen nu zo'n zes jaar aan de van Heemskerckstraat. Toen we daar kwamen moest er heel veel aan het huis en de tuin gebeuren, Het was een grote rommel, maar daar konden we goed doorheen kijken en hebben nu een huis en tuin naar onze zin. In het begin hadden we ook nog een mooi uitzicht op de molen, maar dat is helaas veranderd door de bouw van de appartementenflats aan de notaris van Puttenstraat. Desalniettemin wonen we erg naar ons plezier en hebben onze kinderen heerlijk de ruimte.

Ik heb inmiddels aan alle kanten rond het centrum gewoond en met waar ik nu woon aan de Evertsenstraat lijkt de cirkel wel rond. Na mijn scheiding een jaar geleden heb ik 9 maanden in het bos gewoond. Iedereen die langs kwam vond het heel mooi, maar uiteindelijk benauwde het me. De flat waar ik nu 2,5 maand woon voelde meteen goed, hoewel ik nooit had gedacht ooit op een flat terecht te komen. Ik heb aan de ene kant de opgaande zon en een uitzicht op de molen en aan de andere kant de ondergaande zon.